pokurcz — m II, DB. a; lm M. e, D. ów, B.=M. a. D. (tylko o ludziach), pot. pogard. «o niepozornym, brzydkim psie mieszańcu; także o niezgrabnym, brzydkim człowieku» … Słownik języka polskiego
pokurcz — Człowiek niskiego wzrostu Eng. A person of short stature … Słownik Polskiego slangu